Bestaat God nou wel of niet?

In mijn werk als trauma-healer heb ik vaak horen zeggen: "Ik geloof niet in God." Mijn vragen die dan volgen zijn: "Wat voor een voorstelling heb je van die God waarin je niet gelooft? Waar geloof jij wel in? Wat creëert volgens jou alles wat er is?" Tuurlijk snap ik dat mensen niet meer geloven in de man met de lange grijze baard van de kerken. Het klassieke vaderbeeld. Nochtans is er sprake van een scheppingsintelligentie die welke andere bewustzijnsintelligentie dan ook te boven gaat. Datgene wat de veroorzakende kracht is van en in alles wat leeft.

Heeft een paprikazaadje weet van wat God is?

Wie of wat maakt of zorgt ervoor dat uit het zaadje van een paprika (zoals in deze time lapse) weer een paprikaplant groeit met paprika's, waaruit weer een zaadje gepakt kan worden wat weer binnen 115 dagen en 60 seconden, of wat seconden meer, een rode paprika tovert? Vanochtend las ik in de Jezusbrief 3 het antwoord op deze vraag in een prachtige woordcombinatie: 'overtuigd bewustzijn'. Dat zaadje van die paprika twijfelt er geen nano-moment aan wat het te doen staat. In elk hier en nu moment heeft het die kennis in zich. Het moet dealen met de omstandigheden, kwaliteit aarde, water, zon, maar het bewustzijn van het zaadje doet waar zijn bewustzijn voor is gemaakt. Hoe weet dit zaadje dat?

Wie/wat veroorzaakt dit weten en doen?

Je kunt het kwantumsoep noemen of Prime Creator, Elohim of Allah, of Atman of Vader-Moeder-Leven of een woord geven dat in de cultuur waarin jij geboren bent het woord is voor dat wat alles schept en geschapen heeft. Oftewel God in het Nederlands. 😊 Het is wat mij betreft zinnig om afstand te nemen van kerken en hun dogmatiek. Daarmee verdwijnt God, dat wat alles schept en geschapen heeft, echter niet.

De weg van ego-leven naar overtuigd bewust leven

Zonder zich rekenschap te geven wie, dan wel wat, de mens geschapen heeft, is de mens een ego-dier dat meent dat het zijn geconditioneerde persoonlijkheid is. Het is aan de mens, om zich te herinneren wie/wat hem geschapen heeft. Zolang hij/zij zich blind houdt van zijn/haar bron valt hij/zij ten prooi aan de willekeur van zijn ego-mechanismen. Met als gevolg dat je een speelbal bent van wat er binnenin je opkomt aan gedachtes met bijbehorende emoties en wat er van buitenaf via je andere zintuigen allemaal op je afkomt.  Amai. Zie daar het Theater van de Waanzin. 🥳 Dit hoeft niet zo te blijven overigens. Maar dan moet je er wel wat voor doen. Wat dan? De weg terugvinden naar het 'overtuigd bewustzijn' wat jouw geschapen heeft en wat jij au fond bent: 'Geestkracht'. 

Wordt vervolgd.

Lieve groet,

Trauma-healer