Van werkbij naar aardbei

Mijn lieve partner zette van de zomer een schaaltje met overheerlijke aardbeien tussen mij en m’n laptop. Hij keek mij lief aan en vroeg mij zoetsappig of de werkbij ook een aardbei lustte. Ik moest lachen. Hij herinnerde mij er even fijntjes aan dat het voor notoire werkbijen van belang is zich te oefenen in het zogenaamde aardbei-gevoel.

Werkbijen werken. Dat is de aard van het beestje. Zij werken vaak veel zowel in werk als privé. Ze nemen veel op hun bord. De een met veel, de ander met minder tot geen plezier. Werkbijen hebben één ding gemeen: zij menen er hoe dan ook goed aan te doen om veel te werken. Het doet er eigenlijk niet toe of wat zij dit graag doen of niet.

In de afgelopen 25 jaar heb ik veel mooie werkbijen mogen begeleiden. Allen van hen waren, soms schijnbaar ongemerkt in de boobytrap van de unstoppable werkbij gestapt. Het is oh zo makkelijk om in de werkbijstand dag en nacht bezig te zijn om alle dingen des levens te regelen. Want stel je voor als je het niet deed? Wat dan? De verscheidenheid aan schijnbaar legitieme antwoorden is eindeloos. Maar ja, op  een dag komt toch de man of vrouw met de hamer. Een burn-out is een genadige tik van de natuur om de werkbij on hold te zetten. De boodschap is in wezen: ‘lieve werkbij, het leven is je goed gezind, het is tijd om te rusten en te herbronnen, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. Vervolgens is het tijd om het leven en de activiteiten onder de loep te nemen, te herijken en opnieuw te ijken’.

Hier komt nu de metafoor van de aardbei om de hoek kijken. Een goeie werkbij kan alles wat zij doet alleen maar blijvend goed doen als zij dagelijks ook het aardbei-gevoel op weet te roepen. Alleen wanneer je geaard leeft, voeling met je eigen hart hebt en de zoete sappigheid van het leven weet te ervaren, kun je gezond, veerkrachtig en gelukkig al die dingen doen die je graag wilt doen. Dit geldt voor zowel werk als privé.

Nu mijn tip: ‘ga lekker in een stoel zitten. Beide voeten plat op de grond. Ontspan je bewust, ook je nek, je schouders en je gezicht. Leg je handen op je buik. Zucht een paar keer diep uit. Adem daarna weer zachtjes in en uit via je buik. Stel je nu de zoetste, sappigste, lekkerste aardbei voor die je ooit hebt gezien en gegeten. Eet die in gedachte genotvol op. Misschien loopt het water je in de mond. Eet er zoveel als je lekker vindt. Blijf daarna nog even lekker zitten.’ Doe deze ontspanningsoefening een paar weken elke dag en kijk wat het effect is. Ik hoor het graag. Koop ook eventueel een leuke, artistieke aardbei en leg haar op een plek waar je vaak bent. Zij zal je aan het aardbei-gevoel herinneren.

Heb je zin een hoger aardbeigehalte, bel of mail me.

Utrecht, 15 juni 2018